پرو از جمله کشورهای غنی از منابع دسته‌بندی می‌شود. آن‌ها در تولید مس رتبه سوم، در طلا رتبه پنجم، در مولیبدن رتبه چهارم، در نقره رتبه اول و در قلع رتبه سوم جهانی را دارا هستند. صرف این درآمدها در توسعه کشور همواره از مهمترین دغدغه‌های مردم در این نوع کشورها است. در این بین پرو با شفاف‌سازی اطلاعات چگونگی صرف این درآمدها تصمیم به افزایش مشارکت مردم در تصمیم گیری‌ها گرفته است.
پرو متعهد شد تا انتقالات مالی محلی را شفاف کند و گره نحوه صرف شدن درآمدهای ناشی از منابع هیدروکربنی و معدنی در مناطق را باز نماید. اجرای EITI در پرو به منظور ادامه مسیر ایجاد اطمینان میان دولت، شرکت، نمایندگان و جوامع صورت گرفته و به همین سبب موجب توقف تنش‌های حاصل از صنایع استخراجی شد.
در سال 2015، EITI به صورت آزمایشی در مناطق پایورا و مقوگوا اجرا شد. در هر دو منطقه گروه‌های ذی نفعان EITI تشکیل و با کمک دفتر مرکزی EITI در پرو گزارش‌های آزمایشی را تدوین کردند. این گزارش‌ها مجموع انتقالات مالی دولت مرکزی به مناطق و شهرداری‌ها را آشکار کرد، و از آن مهمتر برای ایجاد اطمینان، اطلاعاتی را در خصوص این که دولت‌های محلی چگونه درآمدهای صنایع استخراجی را خرج می‌کنند افشا ساخت. این دو گزارش همچنین شامل داده‌های تاریخی در خصوص درآمدها و هزینه‌ها تا سال 2007 می‌شدند.
گزارش‌های EITI این موضوع را برجسته کردند که تنها حدود 15% از در آمدهای بخش معادن و هیدروکربنی برای مقاصد توسعه‌ای هزینه شده‌اند، مانند زیرساخت‌ها و تنوع بخشیدن به اقتصاد. مابقی خرج هزینه‌های جاری، مانند حقوق و دستمزد و بدهی‌ها شده‌اند. شهروندان محلی با استفاده از این اطلاعات شروع به همکاری با مسئولین کردند تا راه‌های جایگزینی برای صرف این درآمدها بیابند.[1]
